Militair, professioneel carnavalsvierder en directeur van een reisbureau. Hoe kon iemand dat in één leven combineren?

Roelof Nijenhuis was een rasechte Arnhemmer. Hij werd in de Gelderse hoofdstad geboren als enig kind van een loodgieter, groeide er op en vestigde er later zijn bedrijf. Na de lagere school volgde Nijenhuis enkele jaren de ambachtsschool, maar hij maakte deze opleiding niet af. Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook hij onder in Apeldoorn om aan de verplichte arbeidsdienst voor de Duitse bezetter te ontkomen. Vrij snel na de bevrijding, in mei 1946, werd hij dienstplichtig soldaat. Van mei 1947 tot november 1949 verbleef Nijenhuis in Nederlands-Indië, waar hij de twee politionele acties meemaakte tegen de Indonesische vrijheidsstrijders. Hij diende hier bij de Geneeskundige Troepen. Van maart 1952 tot september 1965 werkte Nijenhuis als beroepsmilitair bij het Regiment Verbindingstroepen. Hij bereikte de rang van korporaal der eerste klasse chauffeur. Na zijn vertrek als beroepsmilitair begon hij een autorijschool in Arnhem.

Nijenhuis was een enthousiaste aanhanger van de amateurvoetbalvereniging Vitesse en actief bestuurslid van de supportersclub. Hij huurde in de jaren ’60 geregeld bussen voor het vervoeren van de supporters naar de uitwedstrijden van hun voetbalelftal. Nijenhuis’ rijschool was gevestigd in de Jacob Cremerstraat 66. Johan Winnemuller peilde Nijenhuis om hier voor hem een reisbureau te beginnen, maar deze verkoos een eigen reisagentschap op te zetten. Op 1 juli 1969 vestigde de rijschoolhouder Reisbureau Nijenhuis in de Jacob Cremerstraat. Reeds in september van dat jaar opende Nijenhuis een nevenvestiging in de Steenstraat 48. Het waren supporters van Vitesse die meehielpen de zaak te verbouwen en in te richten. Zij waren aanvankelijk ook de belangrijkste klanten van het reisbureau. Het pand in de Jacob Cremerstraat sloot in januari 1970 en het pand in de Steenstraat werd de hoofdvestiging.

Het ging het bedrijf al snel voor de wind. Begin jaren ’70 vormden georganiseerde busreizen naar Oostenrijk en Spanje een belangrijk onderdeel van het reisaanbod, later verschoof het accent naar vliegreizen. Nijenhuis opende op verschillende plaatsen filialen, onder meer in Zevenaar (1971), Utrecht (1971), Oosterbeek (1977), Wageningen (1978), Brummen (1980), Arnhem-Kronenburg (1982) en Elst (1984). De nevenvestiging in Velp was een joint venture van Nijenhuis BV en touroperator OAD.

Roelof Nijenhuis was maatschappelijk zeer actief in Arnhem. Hij sponsorde onder andere Vitesse, korfbalvereniging Oost-Arnhem en volleybalclub EAVV. Verder was hij in de jaren ’80 hoofdsponsor van de Nacht van Arnhem, een evenement van jazzmuziek en sportactiviteiten. Nijenhuis was sociaal en goedhartig, zelden klopte men bij hem tevergeefs op de deur. Hij stond graag in het middelpunt van de belangstelling. Vaak nam hij relaties mee uit eten en organiseerde hij met veel plezier feesten. Sommigen typeerden hem als een Bourgondiër boven de rivieren. Roel Nijenhuis vierde fervent carnaval. Samen met anderen richtte hij in 1970 de Arnhemse carnavalsvereniging De Marskoppen op. Deze vereniging ontstond uit een campinggezelschap dat jarenlang kampeerde op camping De Mars in Lathum. Nijenhuis werd de eerste prins van De Marskoppen (1972-1973) en later grootvorst (1981) en erevoorzitter. Nijenhuis vergeleek het carnavalsfeest met een soort draaikolk “waar je niet meer uit kunt komen, maar ook niet wilt komen”. Voor en na de Arnhemse carnavalsoptocht, waarvan Nijenhuis de grote gangmaker en organisator was, verzamelden feestvierders zich in het bedrijfspand in de Steenstraat. De Arnhemse carnavalsvereniging De On-Ganse onderscheidde de optochtorganisator in 1995 met de Orde van de Zachte G voor zijn niet-aflatende inzet voor het carnaval in de Gelderse hoofdstad. Een oud-voorzitter van de carnavalsvereniging Grashappers typeerde Nijenhuis als een man met een “zekere flair, die in de carnavalswereld zaken graag naar zijn hand zette”.

Nijenhuis’ reisbureau groeide in de jaren ’80 en ’90 verder uit. Het reisagentschap profiteerde van de publieke bekendheid van zijn eigenaar. Er kwamen onder meer filialen bij in Bemmel (1989), Arnhem-Nieuwe Plein (1990), Rhenen (1993) en Dieren (1993). In 1995 werkten ongeveer zeventig mensen bij Reisburo Nijenhuis, dat in 1969 met twee werknemers was begonnen. Het taxivervoer van reizigers naar Schiphol, dat het reisbureau al vanaf het begin organiseerde, werd in 1993 ondergebracht in een zelfstandige besloten vennootschap.

Nijenhuis trad in 1992 formeel af als directeur van het reisbureau en werd bestuurder ten gevolge van een wijziging in de organisatiestructuur. Zijn zoon en dochter namen statutair de bedrijfsleiding over. In de praktijk bleef Nijenhuis echter – zo verklaarde zijn zoon – als algemeen directeur functioneren. Na de overgang van amateurvoetbalvereniging Vitesse naar de professionele competitie raakte Nijenhuis hier enigszins op de achtergrond. Hij bleef de club echter op sportief gebied goed volgen.

In 1992 onderging Nijenhuis een operatie. Hij overleed drie jaar later aan een nieraandoening. Hij werd gecremeerd in het crematorium Moscowa in Arnhem.

Nijenhuis was geen vernieuwer in de reiswereld. Zijn belangstelling ging niet uit naar reisinnovaties, hij volgde hoofdzakelijk de marktontwikkelingen. De oud-militair bouwde zijn eenmanszaak uit tot een familiebedrijf met veertien vestigingen. Binnen het reisbureau hechtte de Arnhemse ondernemer grote waarde aan een goede onderlinge sfeer. Hij organiseerde vaak uitjes en evenementen voor het personeel. Nijenhuis was niet vrij van enige ijdelheid, maar dit gold vooral voor zijn optreden in Arnhemse kringen, minder voor de plaatselijke media. Plezier maken was een belangrijke drijfveer voor de carnavalsorganisator. Hij was graag voortdurend in touw en kon het organiseren niet laten.